به نقل از «قدس آنلاین»

کدام کشور خاورمیانه بیشترین رشد اقتصادی را دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۵۵۲۳۱

به گزارش قدس آنلاین، بانک جهانی در بخشی از گزارش جدید خود آمار مربوط به تولید ناخالص داخلی ایران را در سال ۲۰۲۲ به میزان ۱۵ میلیارد و ۶۲۷ میلیون و ۲۵۶ هزار و ۲۳۶ ریال اعلام کرد و پیش‌بینی آن برای سال ۲۰۲۳ میزان ۱۵ میلیارد و ۹۴۶ میلیون و ۹۸۰ هزار و ۶۷۱ ریال است که بر اساس درصد به ترتیب ۲.۵۱۳ درصد و ۲.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۰۴۶ درصد بیان شده است. همچنین این ارقام بر اساس دلار آمریکا ۳۵۲.۲۱۳ دلار برای سال ۲۰۲۲ و ۳۶۷.۹۶۸ دلار برای سال ۲۰۲۳ است.

پیش‌بینی اقتصاد خاورمیانه و شمال آفریقا در این گزارش بر اساس رشد تولید ناخالص داخلی واقعی؛ عربستان سعودی در سال ۲۰۲۲ به میزان ۸.۷ درصد، امارات متحده عربی و کویت به میزان ۷.۹ درصد، عراق هفت درصد، مصر ۶.۶ درصد، بحرین، ۴.۹ درصد قطر به میزان ۴.۶، عمان ۴.۳ و ایران به میزان ۲.۹ درصد برآورد شده است.

برای سال ۲۰۲۳ ارقام به این ترتیب ذکر شده است که مصر ۴.۰، قطر ۳.۳، امارات متحده عربی ۲.۸ درصد، بحرین ۲.۷، ایران ۲.۲ درصد، عربستان سعودی ۲.۲ درصد، عمان ۱.۵، کویت ۱.۳ درصد و عراق منفی ۱.۱ درصد پیش‌بینی شده است.  
 

به نقل از بانک جهانی، پیش‌بینی می‌شود که رشد صادرکنندگان نفت در سال جاری به شدت کاهش یابد و به دو درصد برسد که منعکس‌کننده کاهش قیمت نفت و تولید است، در حالی که پیش‌بینی می‌شود رشد واردکنندگان نفت به دلیل تورم بالا، کمبود دلار و تشدید سیاست‌های مالی و پولی به ۳.۴ درصد کاهش یابد.

خطرات ذکر شده در چشم‌انداز اقتصادی بانک جهانی، عمدتا در جهت نزولی است و شامل کاهش تقاضای خارجی به دلیل استرس بانکی یا تشدید بیشتر سیاست‌هاست. افزایش خشونت و تنش‌های اجتماعی، ممکن است ناشی از سطوح بالای بیکاری در بسیاری از مناطق و بروز بیشتر بحران‌های مالی و رویدادهای نامطلوب آب و هوایی به دلیل تغییرات آب و هوایی خواهد بود.

انتظار می‌رود که اقتصادهای واردکننده نفت در منطقه نسبت به کشورهای همتای صادرکننده نفت خود به رشد بیشتری دست یابند. با این حال، موازنه ریسک‌ها در میان واردکنندگان نفت به‌طور قابل توجهی به سمت نزول منحرف شده است. واردکنندگان نفت عموما بدهی دولتی بیشتری، ذخایر ارزی کمتری، مدیریت اقتصاد کلان ضعیف‌تری و عموما هم کسری مالی و هم کسری حساب جاری دارند.

پایگاه داده چشم‌انداز اقتصاد جهانی (WEO) شامل مجموعه داده‌های کلان اقتصادی منتخب از پیوست آماری گزارش چشم‌انداز اقتصاد جهانی است که تحلیل و پیش‌بینی کارکنان صندوق بین‌المللی پول از تحولات اقتصادی در سطح جهانی، در گروه‌های عمده کشوری و در بسیاری از کشورها را ارائه می‌دهد و در ماه‌های آوریل و سپتامبر / اکتبر هر سال منتشر می‌شود.

از این پایگاه داده برای یافتن داده‌های مربوط به حساب‌های ملی، تورم، نرخ بیکاری، تراز پرداخت‌ها، شاخص‌های مالی، تجارت کشورها، گروه‌های کشورها و قیمت کالاهایی که داده‌های آنها توسط صندوق بین‌المللی پول گزارش شده است، استفاده می‌شود.

داده‌ها از سال ۱۹۸۰ تاکنون در دسترس است و پیش‌بینی‌ها برای دو سال آینده ارائه شده است. علاوه بر این، پیش‌بینی‌های میان مدت برای شاخص‌های انتخاب شده نیز در دسترس است اما برای برخی کشورها، داده‌ها برای سال‌های خاص ناقص یا در دسترس نیستند.

این گزارش‌ها تحولات اقتصادی اخیر و چشم‌انداز کشورهای منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی را مورد بحث قرار داده است. آنها همچنین به تحولات سیاست اقتصادی که بر عملکرد اقتصادی در مناطق تاثیر گذاشته است پرداختند و چالش‌های کلیدی پیش روی سیاست‌گذاران را مورد بحث قرار دادند. همچنین به تحولات و چالش‌های سیاست منطقه‌ای می‌پردازند و داده‌ها و تحلیل‌های خاص کشورها را از جمله از طریق بخش‌های تحلیلی در مورد موضوعات مورد علاقه مناطق ارائه می‌دهند.

 برای ایران، ارقام تاریخی تولید ناخالص داخلی اسمی به دلار آمریکا با استفاده از نرخ ارز رسمی تا سال ۲۰۱۷ محاسبه می‌شود. از سال ۲۰۱۸ به بعد، نرخ ارز نیمایی، به جای نرخ ارز رسمی، برای تبدیل ارقام تولید ناخالص داخلی اسمی ریالی به دلار آمریکا استفاده شده است. کارکنان ارزیابی کردند که نرخ نیمایی منعکس‌کننده بهتر نرخ ارز موزون معامله-ارزش در اقتصاد طی دوره زمانی است.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: اقتصادی بانک جهانی تولید ناخالص داخلی چشم انداز برای سال پیش بینی نرخ ارز داده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۵۵۲۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش های اتحادیه اروپا در خاورمیانه چیست؟/ نگاه بروکسل به پرونده هسته ای ایران با اسرائیل متفاوت است/ اتحادیه اروپا می تواند با ایران در مقابله با تهدیدهای مشترک همکاری کند

به گزارش جماران، Geopoliticalmonitor  یک  نشریه اطلاعاتی بین‌المللی مستقر در تورنتو، کانادا  است که چشم‌اندازی تحلیلی در مورد موقعیت‌ها و رویدادهایی که تأثیر اساسی بر امور سیاسی، نظامی و اقتصادی دارند ارائه می‌کند. این نشریه در تازه ترین نوشتار به بررسی جایگاه اتحادیه اروپا در منطقه خاورمیانه ( غرب آسیا) پرداخته و می نویسد: خاورمیانه به دلیل نزدیکی جغرافیایی و پیوندهای تاریخی، اقتصادی و سیاسی، منطقه ای با اهمیت استراتژیک برای اتحادیه اروپا است. با این حال، این منطقه همچنین منبع بی ثباتی و درگیری است که تهدیدی جدی برای امنیت و منافع کشورهای عضو اتحادیه اروپا محسوب می شود.

تشدید جنگ اخیر بین اسرائیل و حماس، خشونت‌های مداوم در کرانه باختری اشغالی و درگیری‌های اسرائیل و حزب‌الله در مرز لبنان بر پیچیدگی و فوریت اوضاع در این منطقه افزوده است. اتحادیه اروپا چگونه می تواند با اتخاذ یک استراتژی جدید جهانی و تغییر رویکرد سیاسی و امنیتی خود نقشی فعال و موثر در خاورمیانه ایفا کند؟ ابزارها، چالش ها و فرصت هایی که اتحادیه اروپا در منطقه دارد چیست؟

سیاست اتحادیه اروپا در خاورمیانه

اتحادیه اروپا در دو دهه گذشته دو استراتژی اصلی را در قبال منطقه خاورمیانه دنبال کرده است: سیاست همسایگی اروپا (ENP) و مشارکت اروپا - مدیترانه (EMP).

هدف این راهبردها جلوگیری از گسترش بحران های امنیتی در کشورهای همسایه به اتحادیه اروپا با ترویج هنجارهای اروپایی مانند لیبرال دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون بوده است. با این حال، ثابت شده است که این راهبردها برای مقابله با تحولات سریع و پویا در منطقه ناکارآمد و ناکافی هستند.

این راهبردها نتوانسته‌اند به ریشه‌های مشکلات و درگیری‌های منطقه مانند فقدان اصلاحات سیاسی و اقتصادی، به حاشیه رانده شدن و سرکوب مردم، مداخله بازیگران خارجی و  مسائل حل‌نشده منطقه رسیدگی مانند درگیری اسرائیل و فلسطین رسیدگی کنند.

رویدادهای اخیر منطقه ای مانند بهار عربی و ظهور ساختارهای جدید قدرت و بازیگران فراملی، محدودیت ها و ناکارآمدی های این راهبردها را نشان داده است. آنها همچنین بر لزوم بازنگری و بازتعریف نقش اتحادیه اروپا در نظام بین‌الملل به‌ویژه در منطقه خاورمیانه تأکید کرده‌اند.

اتحادیه اروپا در سند استراتژی جهانی خود در سال 2016 به این نیاز اعتراف کرده و نوشت: امنیت داخلی و خارجی به هم مرتبط هستند و چالش‌ها و تهدیدات کنونی مانند تروریسم و خشونت در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا فرصت مشترکی برای  کشورهای اتحادیه اروپا برای ساختن اروپای قوی تر بر اساس منافع و اصول است.  اتحادیه اروپا همچنین اعلام کرد که قصد دارد سیاست امنیتی و دفاعی خود را از طریق توسعه قابلیت‌های نظامی بیشتر و افزایش همکاری‌های خود با ناتو و سایر شرکا افزایش دهد. در نهایت، بروکسل تعهد خود را برای حمایت از انتقال سیاسی و اقتصادی در منطقه از طریق ارائه کمک‌های مالی و فنی بیشتر، تقویت گفتگو و همکاری، و ارتقای یکپارچگی و ثبات منطقه‌ای ابراز کرد.

چالش های اتحادیه اروپا در خاورمیانه

با این حال، اتحادیه اروپا برای ایفای نقش فعال و موثر در خاورمیانه با سه مانع مواجه است:

اولاً، فقدان یک رویکرد منسجم و جامع نسبت به منطقه در سطح اتحادیه وجود دارد. این امر ناشی از منافع و دیدگاه های متفاوت کشورهای بزرگ اروپایی است که دستیابی به یک سیاست مشترک را در برخورد با مسائل و بازیگران پیچیده و متنوع در منطقه دشوار می کند. این مشکل منجر به سیاست های مستقل کشورهای بزرگ و قدرتمند اروپایی مانند فرانسه و آلمان شده است که برای کسب نفوذ و موقعیت ژئواستراتژیک، تعاملات دوجانبه با بازیگران منطقه ای را دنبال می کنند. عامل دیگری که نقش اتحادیه اروپا را محدود می کند، بحران اقتصادی است که ظرفیت مالی اتحادیه را برای مدیریت و پاسخگویی به نیازهای این منطقه بحران زده کاهش داده است. ضعف ساختاری اتحادیه اروپا، فقدان مکانیسم قضایی برای اجرای تصمیمات و قطعنامه‌های آن و اهرم‌های ناکافی سیاست خارجی آن از دیگر عواملی هستند که ظرفیت تصمیم‌گیری اتحادیه را تضعیف می‌کنند.

ثانیاً خاورمیانه دارای ساختارها، مشکلات، بحران ها و بازیگران سیاسی متنوع و پیچیده ای است. حکومت‌های منطقه عمدتاً مبتنی بر اراده و رای مردم نیستند، بلکه بیشتر مبتنی بر اشکال مختلف استبداد، فرقه‌گرایی، ملی‌گرایی و قبیله‌گرایی هستند. این منطقه همچنین با انواع مختلفی از بحران ها مانند جنگ های داخلی، درگیری های قومی، بلایای انسانی، تروریسم و افراط گرایی مواجه است. بازیگران در منطقه نه تنها دولت‌ها، بلکه بازیگران غیردولتی مانند شبه‌نظامیان، گروه‌های شورشی، جنبش‌های مذهبی و قدرت‌های منطقه‌ای هستند. این عوامل، اتخاذ یک سیاست ثابت و مشخص برای منطقه را برای اتحادیه دشوار می کند، زیرا باید به طور جداگانه و مستقل به هر موردی رسیدگی کند.

در نهایت، مسائل فرا آتلانتیک نیز مانع از نقش فعال و مؤثر اتحادیه اروپا در خاورمیانه شده است، زیرا ایالات متحده و اسرائیل اغلب با نقش مستقل اتحادیه اروپا مخالفت کرده‌اند، در عوض ترجیح می‌دهند که اتحادیه اروپا نقش مکمل را در چارچوب سیاست‌های آنها ایفا کند. ایالات متحده و اسرائیل منافع و دیدگاه های متفاوتی از اتحادیه اروپا در مورد مسائل مختلف منطقه مانند برنامه هسته ای ایران، درگیری اسرائیل و فلسطین، بحران سوریه و نقش قدرت های منطقه ای دارند.

فرصت های اتحادیه اروپا در خاورمیانه

با وجود این چالش ها، اتحادیه اروپا نیز با استفاده از قدرت نرم و ابزارهای دیپلماتیک خود و همچنین کمک های اقتصادی و بشردوستانه خود فرصت هایی برای ایفای نقش مثبت و سازنده در خاورمیانه دارد.

اتحادیه اروپا می تواند از شهرت و اعتبار خود به عنوان یک واسطه بی طرف و صادق و همچنین تجربه و تخصص خود در حل مناقشه و ایجاد صلح،  برای میانجیگری و تسهیل گفتگو و همکاری میان طرف های درگیر در منطقه استفاده کند. اتحادیه اروپا می‌تواند از اصلاحات و انتقالات سیاسی و اقتصادی در منطقه با ایجاد مشوق‌ها و مشروط‌سازی‌ها و همچنین انعطاف‌پذیری و تمایز بیشتر برای کشورهایی که مایل و قادر به اجرای هنجارها و ارزش‌های اروپایی هستند، حمایت کند. اتحادیه اروپا  می‌تواند با حمایت از سازمان‌ها و ابتکارات منطقه‌ای موجود، مانند اتحادیه عرب و طرح صلح عربی، و با ایجاد بسترها و مکانیسم‌های جدید برای گفت‌وگو و همکاری، مانند اتحادیه مدیترانه و دیالوگ 5+5 مسیر این گفت و گوها را هموار سازد. اتحادیه اروپا می‌تواند با سایر بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای مانند ایالات متحده، روسیه، چین، ترکیه و ایران برای مقابله با چالش‌ها و تهدیدهای مشترک در منطقه، مانند اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی، تروریسم جهانی، تغییرات آب و هوایی و مهاجرت همکاری و هماهنگی کند. در نهایت، اتحادیه اروپا می تواند از روابط تجاری و انرژی خود با منطقه و همچنین کمک های توسعه ای و بشردوستانه خود برای تقویت توسعه اقتصادی و اجتماعی، کاهش فقر و نابرابری و بهبود شرایط زندگی و حقوق بشر مردم منطقه استفاده کند.